συντεχνικώς

Μ

επίρρ. με επιτήδειο τρόπο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + τέχνη + επιρρμ. κατάλ. -ικῶς, πιθ. μέσω ενός αμάρτυρου επιθ. *συντεχνικός].